Bierz z życia garściami, dopóki jeszcze możesz.

DANIEL "Danny" BROOKS

♣ urodzony 15 lutego 1991 roku w Londynie ♣ trener personalny ♣ nadludzka siła ♣ nie pojmuje tego, co ostatnio dzieje się w mieście - i z nim samym ♣ stara się zapanować nad swoją mocą ♣ uzależniony od papierosów ♣ planuje otworzyć własną siłownię ♣ sam projektuje sobie tatuaże ♣ 

Pięć lat temu dostałeś szansę od życia. Przeżyłeś wypadek samochodowy, w którym zginęły cztery osoby. Na całe szczęście leżałeś na tylnym siedzeniu busa ze złamaną nogą, więc odniosłeś tylko obrażenia. Zresztą co to za szczęście? W wypadku zginęli twoi najlepsi przyjaciele i dziewczyna, której planowałeś się oświadczyć. Miałeś już nawet kupiony pierścionek zaręczynowy i zarezerwowany lot do Paryża, o którym ona tak bardzo marzyła. W dzień ostatniego pożegnania, włożyłeś pierścionek do trumny i rozpłakałeś się, jak nigdy dotąd. Nie wiedziałeś, gdzie masz stanąć. Chodziłeś od trumny do trumny. Jaki to był ciężar... Nie mogłeś się pogodzić z tak wielką stratą. Uważałeś, że nic nie ma sensu. W ciągu kilku tygodni stałeś się wrakiem człowieka. Nawet rodzina nie mogła cię poznać. Opłakiwałeś ich, chociaż w głębi serca czułeś, że oni chcieliby, abyś był szczęśliwy. Byłeś wściekły, że przeżyłeś. Wolałbyś znaleźć się z nimi po drugiej stronie, niż żyć, mając świadomość wielkiej straty i tego, że już nic nie będzie takie samo jak kiedyś.
Wiesz też, że pomścisz śmierć swoich najbliższych. Odliczasz dni do spotkania z zabójcą, bo inaczej nie potrafisz go nazwać. Już masz przygotowany cały plan działania. Zostało tylko czekać.
Swoją złość wyładowywałeś na sporcie. Początkowo bardzo dużo biegałeś. Często do wycieńczenia. Przestało ci to wystarczać, więc ruszyłeś katować się na siłownię. Z czasem uspokoiłeś się, chociaż nie przestałeś ćwiczyć. Zakochałeś się w sporcie. Tego podobno nikt nie może zabrać... Zacząłeś pomagać innym. Zrobiłeś potrzebne kursy i zdobyłeś kilka certyfikatów. Tym samym zostałeś trenerem personalnym, który bardzo wspiera swoich podopiecznych i rozumie, kiedy ma odpuścić - chociaż ostatnio przestał odczuwać zmęczenie. Wszystko zaczęło się kilka dni po burzy, która swoją drogą była jakaś dziwna. Nawet miał wrażenie, że piorun w niego uderzył. Jednak nie widział na swoim ciele żadnych śladów. Mógł podnosić ciężary, o których wcześniej mógł tylko pomarzyć.
Niestety, gdy wpada w furię, może wyrządzić - całkiem niespodziewanie, komuś krzywdę. Ostatnio lekko uderzył w dach samochodu swojego ojca, a ten od razu się wgniótł. Na szczęście uderzył od strony pasażera - inaczej mogło się to źle skończyć. Momentami nie czuje tego, co robi. Przykładem na to jest zmiażdżona dłoń jego podopiecznego po przywitaniu. Nie do końca rozumie, co się z nim dzieje. Boi się z kimkolwiek na ten temat porozmawiać. Próbuje sobie sam z tym poradzić, ale czy mu się to uda, zanim wyrządzi komuś krzywdę?

NA ZAWSZE W SERCU

Od autorsko:

FC: Diego Barrueco
Imię i nazwisko podlinkowane. :>
Wiem, mało informacji o samej postaci, ale mam nadzieję, że mimo to znajdzie się ktoś, kto będzie nią zainteresowany.
Zapraszam do wszelkich wątków i powiązań. Wolimy raczej zaczynać, niż wymyślać. :)
Pozdrawiam.